Odwiedź nas

Dziecko uczące się gry na instrumencie nie uczy się tylko gry na instrumencie. 

Ono uczy się rozpoznawać swoje zasoby i zarządzać nimi. Uczy się mądrze i świadomie pracować, dostrzegać wartość wytrwałości i dyscypliny, organizować czas, wyznaczać priorytety. Wzmacnia swoją wartość. Staje się piękniejszym człowiekiem.

Rodzice zapisują swoje dziecko na lekcje gry na instrumencie. Jakie są ich motywacje? Skąd taki pomysł przyszedł im do głowy? W odpowiedzi słyszymy na przykład: „ja zawsze chciał_m grać na instrumencie, ale nie było warunków, chcę teraz umożliwić taki rodzaj nauki swojemu dziecku”. Rodzice mówią też o fascynacji podopiecznego wybranym instrumentem, bo widziało je podczas zajęć muzycznych, koncertu czy w telewizji.

Zdarza się, choć rzadziej, że rodzic tłumaczy swoją (a raczej wspólną z dzieckiem) decyzję świadomością pozytywnych zmian, jakie zachodzą w człowieku dzięki samemu procesowi nauki. 

Gra na instrumencie nie kończy się na umiejętności wydobycia dźwięków, to coś więcej! Zagranie ulubionego utworu to wierzchołek, ledwo wieko skrzyni pełnej darów, niespodzianek i wyzwań, z którymi adept sztuki muzycznej musiał się zetknąć.

W niniejszym tekście chcielibyśmy zastanowić się nad tym, co dzieje się w toku uczenia się gry na instrumencie, jakie zmiany zachodzą w człowieku będącemu w procesie nauki, z czym musi się mierzyć i co otrzymuje dzięki temu. 

Pozostając przy metaforze skrzyni pełnej skarbów, podzielimy je na dwa zbiory: pierwszy z nich to wyzwania, jakie musimy podjąć, trudy, kompromisy, praca. Drugi zaś to bogactwo, które w zamian otrzymujemy - między innymi w postaci satysfakcji, umiejętności, piękna, które w nas rozkwita i możliwości obdarowywania nim innych. 

Porozmawiajmy zatem o wyzwaniach i trudach. 

Otwieramy skrzynie ze zbiorem pierwszym i co w nim widzimy?

Motywacja

Zacznijmy od motywacji, która tak naprawdę jest początkiem wszystkiego. Umieściliśmy ją w tej grupie „skarbów”, bo utrzymanie motywacji - stanu pewnego napięcia, aktywności, pobudzenia energii, ukierunkowania na cel, „nie spuszczania go z oka” - bywa po prostu trudne, zwłaszcza na późniejszych etapach pracy. Siła tego dążenia do celu zależy od atrakcyjności (wartości) celu, jak i wewnętrznego przekonania o możliwości jego zdobycia. Tutaj musimy się na chwilę zatrzymać i podkreślić jak ważna - zwłaszcza w przypadku dzieci - jest rola nauczyciela i rodzica. Jesteśmy zdania, że obie postacie powinny być jak miech, który rozbudza ogień. „Podrzucajmy” dzieciom inspiracje, zabierajmy na koncerty, włączajmy wartościowe filmy, dokumenty, bajki. Niech zobaczą, w jaki piękny świat muzyka może nas zaprowadzić!

Motywacja jest jak ognisko, które stale trzeba zasilać. Co naszym zdaniem służy podtrzymaniu motywacji?

Wymienimy kilka sposobów, które można stosować w swojej pracy:

• Wizualizacja celu (symulacja mentalna efektu), ale także samego procesu i co za tym idzie:
• Mądre podzielenie pracy na etapy i podetapy, czyli metoda małych kroków (wyznaczanie celów pośrednich)
• Ciągłe inspirowanie, czyli podsycanie ognia duchowego - wartościowe koncerty, wydarzenia, literatura, spotkania z ludźmi 
• Wsparcie - w rodzinie, przyjaciołach 
• Nagradzanie siebie 
• Traktowanie procesu nauki jako fascynującej, zaskakującej podróży 
• Odnalezienie w muzyce sposobu wyrażania siebie - nieważne, w jakim stopniu zaawansowania się znajdujemy 

Jesteśmy świadomi, że te rozmyślania nie wyczerpią w pełni tematu. Naszym celem jest rzucenie snopków światła na różne, ważne aspekty gry na instrumencie.

Kolejne odcinki już niebawem! 

Zapraszamy do komentowania!